Comunicación Escrita

A comunicación escrita é un tipo de comunicación verbal na que o código utilizado é a linguaxe. Caracterízase, a diferenza da comunicación
oral, en que se desenvolve por medio da representación gráfica de signos; é dicir, a través da escritura.
A comunicación escrita presenta algunhas vantaxes, como poden ser as seguintes:

• Pódese revisar e corrixir o documento antes de envialo, co fin de lle dar maior claridade e precisión.
• É permanente, xa que sempre queda constancia.
• Chega con maior facilidade a un amplo número de receptores co mínimo esforzo (un exemplo claro é o correo electrónico, xa que cun simple clic podemos enviar unha mensaxe a multitude de destinatarios).
• A diferenza da comunicación oral, a escrita ten a vantaxe de que se pode manter a información arquivada ou rexistrada de forma permanente.

En cambio, a comunicación escrita ten tamén desvantaxes, como son:

• É máis cara e hai que lle dedicar máis tempo.
• Xeralmente non ten unha resposta inmediata, polo que non se pode estar seguro de que se recibiu e leu a mensaxe.
• A comunicación verbal, que podería axudar a interpretar a comunicación escrita, non interfire nela.
• É necesario que o receptor coñeza o código e que saiba ler.

Para que a mensaxe sexa entendida adecuadamente é necesario seguir unhas normas de expresión escrita, que se basean en catro puntos fundamentais:

• Normas xerais de expresión escrita.
• Normas de ortografía, sintaxe e puntuación.
• A forma, a estrutura e o contido dos escritos.
• Coñecemento das siglas e das abreviaturas.

Dispós do manual de estilo e redacción do DOGA onde podes consultar aspectos relacionados coa correcta escritura

Normas de ortografía, sintaxe e puntuación

Á hora de redactar un documento, é moi importante non ter faltas de ortografía. Por isto, se descoñeces algunhas das normas de ortografía ou se te sentes inseguro neste tema, deberías entrar nas seguintes ligazóns e repasar este tema:

• Regras de ortografía.
• Aprendizaxe activo da ortografía.

Podes mellorar a túa puntuación consultado a seguinte ligazón.

E traballar a sintaxe na seguinte ligazón.

A Real Academia Española vai modificando, cada certo tempo, as normas e as regras de ortografía. Na seguinte ligazón, recóllense algunhas das últimas modificacións.

Normas xerais de expresión escrita

A comunicación escrita, dentro da empresa, debe cumprir unha serie de requisitos xerais para que a mensaxe sexa adecuada e facilmente entendible polo receptor. Velaquí algúns destes requisitos:

• Brevidade: as frases longas dificultan a lectura, xa que cando imos chegando ao final non nos acordamos do principio da comunicación. Para conseguir que a comunicación sexa breve debemos:
• Usar frases curtas e para iso podemos poñer as ideas en varias frases en lugar de nunha frase máis longa ou tentar dicir o mesmo con menos palabras.
• Evitar os detalles excesivos.
• Evitar palabras inútiles, como poden ser adxectivos ou adverbios.
• Sinxeleza: iso fará que se nos entenda con maior facilidade. Para iso podemos:
• Evitar usar palabras complexas ou excesivos tecnicismos.
• Usar palabras de uso común.
• Dinamismo: cando usamos frases dinámicas, a nosa mensaxe é máis fácil de entender. Para iso podemos:
• Usar a forma activa en lugar da pasiva, xa que as frases activas teñen máis información, son máis curtas e son máis reais que as frases en forma pasiva.
• Usar un estilo falado e dialogado no que se lle fagan preguntas ao interlocutor.
• Positividade: é aquela que destaca o agradable en lugar do desagradable e o favorable sobre o desfavorable. Con iso conseguiremos que a nosa comunicación sexa máis amena de ler.
• Orde: a mensaxe debe ser coherente e estar ben estruturada. Para iso podemos:
• Construír oracións que teñan unidade e con só unha idea principal.
• Construír oracións seguindo a orde normal da frase; é dicir: suxeito, verbo e complemento.

Tamén podes consultar o manual de estilo do DOGA na seguinte ligazón para mellorar o estilo de redacción.

Comunicación non verbal

Non só nos comunicamos a través da palabra, senón que os xestos, a distancia á que nos situamos, a mirada, a postura, a forma de vestirnos... tamén transmiten mensaxes. Moitas veces expresamos parte
do que pensamos ou sentimos aínda que esteamos calados.

A comunicación non verbal non está illada da verbal, senón que está interrelacionada con ela. O
comportamento non verbal pode repetir, contradicir, complementar ou mesmo substituír o comportamento verbal, de aquí parte a frase que todos coñecemos dunha "imaxe vale máis que mil palabras".

Moitos dos xestos que usamos son comúns na maioría das culturas ou países; son universais. Por exemplo:

• Sorrir cando estamos felices.
• Engurrar o ceño cando estamos enfadados.
• Darnos unha palmada na fronte en sinal de que esquecemos algo.

Pero a linguaxe non verbal tamén pode variar segundo a cultura ou o contexto. Por exemplo: O xesto de facer un círculo unindo os dedos pulgar e índice en Estados Unidos significa de acordo ou correcto. En Francia significa cero ou nulo. En Xapón simboliza o diñeiro.

Os ámbitos nos que se adoita dividir e estudar a comunicación non verbal son:

• Kinésia: encárgase da comunicación non verbal expresada a través dos movementos do corpo.
• Paralingüística: estuda o comportamento non verbal expresado na voz.
• Proxémica: estuda a comunicación non verbal relacionándoa co espazo persoal.

Fai un análise das seguintes imaxes e comenta no blog a que tipo de ámbito pertence, estás dacordo con elas?
A primeira imaxe a podes consultar a partir da ligazón mentres que a segunda é a que tes a continuación.

Indica ti agora cunha imaxe comentada un exemplo de cada unha destes ámbitos da comunicación non verbal, por exemplo un sorriso que significa.....

Finalmente analiza a seguinte imaxe a partir da ligazón que indica 10 erros típicos  na linguaxe corporal ou kinésica:

Comunicación oral. Recepción de visitas

A recepción de visitas nunha organización é unha das tarefas máis comúns no mundo empresarial. É  unha tarefa sumamente importante, xa que a imaxe que lles demos aos nosos visitantes será a imaxe que leven da nosa empresa. Por iso, debemos saber recibir da forma máis adecuada posible, seguindo as normas de protocolo.

Na recepción dunha visita, podemos distinguir varias fases:

1. Identificación: da persoa que recibe, do visitante e da persoa ou persoas ás que vén visitar, así como o motivo da visita. Temos que lembrar que unha norma de protocolo moi importante é que sempre nos debemos levantar da nosa cadeira para saudar e recibir á visita.
2. Acollida: non debemos deixar a visita de pé ata que a reciban, debemos levala a unha sala de espera e facer o posible para que estea cómoda. Farémola convidándoa a sentar, preguntándolle se necesita algo e poñéndonos á súa disposición.
   A zona onde a levemos para esperar debe ser cómoda e estar ben acondicionada, podémoslle deixar algo de lectura (xornais, revistas especializadas…). Se vai estar certo tempo esperando podémoslle ofrecer unha bebida.
   Hai que intentar que o tempo de espera non supere os 10 ou 15 minutos, xa que máis tempo considérase como unha falta de respecto. Se pensamos que se vai a tardar máis debemos pedirlle desculpas e propoñerlle que volva outro día (a visita pode aceptar ou non).
3. Xestión: como xa diciamos anteriormente, a persoa que atende a visita debe intentar que o visitante se sinta cómodo. Para iso debe:
1. Presentarse, saudar, ofrecerlle asento…
2. Informala en todo momento da situación: o tempo estimado que vai tardar a persoa que o vai a atender, que está a facer para non poder atendela…
3. Debemos tratala con respecto e cortesía.
4. Despedida: é o último momento da atención que ofreceremos á visita. Esta fase, non por ser a última é menos importante, e debemos seguir actuando con cortesía. Para iso sempre debemos agradecer a visita e facerlle sentir que non nos molestou. Debemos despedirnos e acompañar a visita ata a porta ou ata o ascensor.
   
   

Analiza agora a seguinte imaxe e comenta esta entrada facendo un resumo de 5 aspectos a ter en conta na recepción de visitas.

Comunicacion oral. Atención de queixas e reclamacións telefónicamente

Nunha empresa recíbense numerosas queixas e reclamacións, por parte de clientes, provedores… As
queixas hai que respondelas, nunca se deben ignorar, tratando de empregar os mellores argumentos.
Un cliente que efectúa unha reclamación, espera recibir a mellor atención e unha
solución no menor tempo posible. Unha queixa ou reclamación é unha
ocasión de ofrecer solucións e desa forma manter a fidelidade dos
clientes. Da persoa que a atende depende o transformar esa queixa nunha
oportunidade de mellorar e de reforzar a imaxe da empresa.
Como debemos atender unha reclamación:

• Debemos escoitar o cliente atentamente e facerlle saber que o estamos escoitando. O normal será que estea enfadado, agresivo… nós nunca debemos responder da mesma forma, senón que debemos manter a tranquilidade e amabilidade (non debemos enfadarnos con quen chama, nin deixarnos levar polo seu mal humor).
• Hai que mostrar unha actitude de empatía e pedir desculpas.
• Hai que preguntar todo o necesario para concretar o que realmente está a reclamar.
• Hai que verificar que comprendemos a súa reclamación ou queixa, para iso, podémoslle repetir o que el nos contou brevemente.
• Buscaremos toda a información necesaria para solucionalo. Se non podemos facelo no mesmo instante da chamada, comunicarémosllo á outra persoa e indicarémoslle que o chamaremos en canto teñamos unha solución: hai que chamar o máis axiña posible e non demorar moito en buscar a dita solución.
• Propoñeremos solucións provisionais mentres que buscamos a solución definitiva.
• Acordaremos unha solución, pero é moi importante non ofrecer máis do que a empresa pode facer.
• Seguimento.
• Se a situación o require, debemos informar os superiores.
• Sempre debemos agradecer a chamada.

Comunicación oral. Recibir chamadas

Unha parte das comunicacións telefónicas empresariais é interna (entre departamentos ou persoas que pertencen á mesma organización. levan a cabo a través de móbil se as persoas que interveñen non están de forma permanente nas instalacións, ou ben a través do sistemas interno de conexión por liñas fixas internas.
Outra parte moi importante das comunicacións telefónicas prodúcese co exterior, con persoas alleas á empresa: clientes, provedores, entidades bancarias, etc. As persoas que participan nesas comunicacións, tanto na central como nos despachos, ten que atender a quen está alén da liña e manter en todo momento un trato exquisito.

Ademais do ton de voz, a correcta pronuncia, o emprego do léxico adecuado, a actitude cordial, respectuosa e positiva, etc., ao atender chamadas de traballo terase en conta o seguinte:

• Identificarse ao descolgar o teléfono por unha chamada externa; dar o nome da empresa ao que se representa.
• Pescudar quen é o destinatario final da chamada, é dicir, o departamento ou persoa a quen vai dirixida. Convén facer preguntas do tipo:
• Con quen desexa falar, por favor...?
• Por favor, por quen pregunta...?
• Solicitar á persoa que chama que se identifique, que nos diga o seu nome ou o da súa empresa; isto conséguese preguntando:
• De parte de quen?
• Por favor, Podería dicirme o seu nome?
• Tomar nota se é necesario. Para os casos de ausencia do destinatario, ou ben cando a persoa a quen  vai dirixida a chamada non pode atendela, existen distintos modelos de notas telefónicas. 
• Debemos procurar que a persoa que chamou senta atendida; debe quedarlle claro que a súa mensaxe vai ser transmitido. Isto conséguese cando lle damos respostas do tipo:
• Tomo nota do que me indica...
• Non se preocupe; dareille a súa mensaxe...
• Avisarémoslle en breve...
• Recibirá as nosas noticias...
• Utilizar a técnica do deletreo cando esteamos a tomar nota e algunha palabra non se entenda ben.
• Ser concisos. Non hai que andarse polas ramas nin enrolarse en detalles sen importancia, pois estaremos a desperdiciar o noso tempo e o do noso interlocutor.
• Transmitir mensaxes claras. En especial cando marcamos un teléfono e atopámonos con que alén da liña hai conectado un contestador automático, deixaremos unha mensaxe con todos os datos posibles para que nos poida identificar, así como unha breve reseña sobre o asunto da chamada.

Responde a esta entrada comentado o que para tí son os 5 aspectos básicos no protocolo de recepción de chamadas.

Continuamos coas regras que debemos seguir para atender correctamente as chamadas telefónicas:

A forma de contestar á chamada é:

• Saúdo.
• Identificación da empresa ou compañía (tamén se pode dicir primeiro o nome da empresa e logo saudar).
• Identificación persoal.
• Ofrecer axuda.
• Non hai que esquecer que ata as 12:00-13:00 dise bos días; de 12:00-13:00 a 20:00, boas tardes; e a partir das 20:00, boas noites.
• Tamén se pode contestar co nome da empresa seguido de “Dígame ou Diga” (para contestar de forma máis rápida). Pero nunca se debe contestar con “Si”, ou dicindo o noso número de teléfono.
• Identificar o interlocutor: o interlocutor debería identificarse, se non o fai, podemos preguntarlle: “Pódeme dicir o seu nome e de onde nos chama, por favor”, e anotaremos o seu nome. Nunca diremos: “de parte de quen”.
• Identificar o motivo da chamada.

Comenta agora esta entrada cun exemplo dunha posible forma de constestar a unha chamada telefónica no entorno laboral.

Continuamos coas regras que debemos seguir para atender correctamente as chamadas telefónicas:

• Se durante a conversa non entendemos un nome ou calquera outra cousa, podemos pedir que nolo repitan e mesmo que nolo deletreen. A forma de pedilo será: “síntoo, pero non o oio ben, pode repetirmo, por favor?”.
• Se é un mesmo quen debe continuar atendendo ao cliente, manteremos a conversa sen máis.
• Se a chamada debe transferirse a outra persoa:
  • Tentar pescudar se a persoa que chama é coñecida para a empresa ou non; se é cliente, provedor…; pescudar coa persoa que quere falar e quen é a persoa máis idónea para atender a súa chamada.
  • Informar a persoa que chamou da persoa á que lle imos a pasar a chamada (nome, departamento…).
  • Transferir a chamada, indicando á parte á que lla transferimos quen chama e que desexa.
  • Asegurarse de que a chamada é atendida. Noutro caso recuperala, pedir perdón e ofrecer alternativas.
  • Se tes que pasar unha chamada e a liña está ocupada, dillo ao teu interlocutor e, se desexa esperar, cada 30 segundos dille: “síntoo, a liña segue ocupada”. Cando a liña quede libre dille: “pásoo e grazas por esperar”.
  • Se nós recibimos unha chamada transferida: debemos identificarnos e verificar brevemente a información que recibimos da persoa que nos pasou a chamada.
• Se debemos tomar unha mensaxe: diriamos, por exemplo: “o sr. García está a falar pola outra liña, quere deixar algunha mensaxe?” E, ademais, debemos:
  • Escribir con claridade.
  • Nome completo de quen chama, cargo e empresa.
  • Data e hora da chamada.
  • Número de teléfono e extensión.
  • Horas en que pode ser localizado.
  • Mensaxe.
  
  
  Para finalizar, as últimas regras que debemos seguir para atender correctamente as chamadas telefónicas son as seguintes:
  
  
  • Se nos vemos na obriga de pedirlle á persoa que chamou que agarde na liña, fariámolo da seguinte forma:
    • Nunca tapariamos o auricular, xa que se nos pode escoitar. Premeriamos a tecla de chamada en espera .
    • Debemos pedir consentimento para facer esperar, farémolo con ton amable e coa frase “por favor” e debemos indicar o motivo polo cal imos poñelo en espera.
    • Nunca debemos facelo esperar moito tempo, nese caso o correcto é dicirlle que volva chamar ou que nós lle devolveremos a chamada.
    • Hai que ir retornando a chamada cada 30 segundos, para comprobar que a outra parte segue ao teléfono.
    • Ao retomar a chamada despois de deixala en espera debemos escusarnos dicindo: “sinto facelo esperar”.
  • A forma correcta de despedirse ante unha chamada telefónica:
    • Hai que agradecer a chamada, por exemplo: “grazas por chamar”.
    • Confirmar o teléfono por se necesitamos volver poñernos en contacto.
    • Debemos esperar a que a persoa que chamou sexa a que colgue.
  • Se se reciben chamadas indeseadas ou obscenas o mellor é ignoralas e non enfadarnos.

Comunicación oral. Emitir chamadas

O primeiro que imos ver neste apartado é como e onde buscar información telefónica.
Hai varios tipos de guías:

• Páxinas brancas: nas que aparecen números de teléfonos de particulares e empresas, ademais de teléfonos de interese xeral.
• Páxinas amarelas: que proporcionan información sobre empresas e profesionais.
• Outras: existen moitas outras guías telefónicas, tanto en papel como en internet, para buscar números de teléfono.

Tamén é importante saber como se realizan as chamadas telefónicas:

• Chamadas telefónicas nacionais:
  • Marcar o número de teléfono co seu prefixo incluído.
• Chamadas telefónicas internacionais:
  • Marcar o 00.
  • Marcar o indicativo ou prefixo do país ao que chamemos.
  • Marcar o número de teléfono con todas as súas cifras (incluído prefixos…).

Por exemplo, se queres chamar desde España a un número de teléfono Italiano, marca: 00 + 39 + número de teléfono completo.

Nunha empresa realízanse diariamente moreas de chamadas, o éxito de moitas negociacións, vendas etc., depende de se somos capaces ou non de preparar e realizar unha chamada adecuadamente. Por iso na emisión de chamadas telefónicas existen unha serie de normas que se deben seguir.

1. Debemos ter á man bolígrafo e papel para apuntar todo o necesario en relación coa chamada. Tamén podemos levar un rexistro de chamadas realizadas, no que indiquemos; a data, hora, empresa, persoa a quen chamamos, motivo da chamada e resultado desta.
2. É moi efectivo dispoñer dunha axenda de contactos actualizada, así como diversas listas ou guías telefónicas.
3. Antes de realizar a chamada debemos:
   • Ter preparada toda a documentación necesaria para realizar a chamada.
   • Ter claro o obxectivo principal da chamada.
   • Saber por quen debemos preguntar ou a quen debemos dirixirnos.
   • Saber as preguntas que temos que facer para obter a información que precisamos.
   • Obxeccións posibles que  podemos atopar.
   • Elaborar un guión do que vou dicir.
4. Debemos identificarnos co noso nome e o da empresa á que representamos. Ademais debemos expoñer o motivo da nosa chamada.
5. Debemos solicitar que nos pasen coa persoa que desexamos falar. Se non é posible, debemos deixar unha mensaxe ou indicar que chamaremos noutro momento.
6. Para finalizar a conversa, nunca debemos colgar o teléfono sen máis. Debemos ser amables e despedirnos correctamente.
7. Debemos evitar dar queixas por teléfono, son máis efectivas por escrito.
8. Cando chamamos deixaremos que o teléfono soe un número prudente de veces, pero non debemos ser demasiado insistentes.
9. Se temos que indicar datos importantes, pódense deletrear.
10. Se ao chamar nos equivocamos de número, debemos desculparnos.

Comenta nesta entrada o que consideras que poden ser 5 aspectos básicos no protocolo de emisión de chamadas telefónicas.

Comunicación Telefónica

Nunha empresa a comunicación telefónica é moi importante pois vai constituir parte da imaxe da empresa ante o exterior.
Por iso e importante coñecer unhas normas básicas de cortesia nas conversas telefónicas.

Para conseguir que a través do teléfono podamos emitir unha boa imaxe da empresa e de nós mesmos, hai unha serie de regras xerais nas conversacións telefónicas que sempre debemos ter en conta:

1. A primeira regra é non abusar do teléfono: o teléfono hai que usalo con moderación, xa que podemos entreter excesivamente á outra persoa e non deixarlle desempeñar as súas tarefas correctamente.
2. Non se debe tutear. Se non coñecemos o suficiente a outra persoa debemos tratala de vostede. Aínda que si se debe chamar ao outro polo seu nome, desa forma conseguimos que estea máis cómodo e que se sinta máis importante.
3. Non se debe gritar ao teléfono: o que a outra parte non estea presente non significa que non nos oia.
4. Non debemos discutir ao teléfono.
5. Hai que sorrir ao teléfono: o sorriso escóitase e fai a voz máis cálida e simpática.
6. Hai que articular e non masticar chicle… e hai que falar lentamente.
7. Hai que escoitar o que o outro nos di e facerlle saber que o escoitamos (“si”, “xa vexo”...)
8. Hai que facer preguntas.
9. Nunca debemos interromper á outra parte: debemos deixalo que fale con tranquilidade e se necesitamos apuntar ou corrixir algo, a non ser que sexa estritamente necesario, debemos facelo cando termine.
10. Hai que anotar, para fixar mellor as ideas e evitar ter que repetir.
11. Non se deben facer nin recibir chamadas persoais no traballo, a non ser que sexa estritamente necesario.
12. O horario das chamadas telefónicas é moi importante: hai uns horarios que é necesario respectar;
13. débese evitar chamar antes das 10 da mañá e despois das 10 da noite. Tampouco se debe chamar a horas de xantar (de 2 a 4, máis ou menos).
14. Nunca debemos asumir a total responsabilidade de solucionar algo que non estea ao noso alcance.
15. Deixar de facer calquera outra cousa que esteamos a facer e centrarnos na conversa telefónica.

Lee agora o seguinte documento http://www.protocolo.org/social/conversar_hablar/hablar_por_telefono_el_telefono_y_la_empresa.html e comenta esta entrada mencionando os 5 aspectos que para tí son básicos en toda conversa telefónica.

Sabemos que dentro dunha comunicación telefónica temos que:

• Recibir chamadas
• Emitir chamadas
• Atender queixas e reclamacións

Entrevista de traballo. Comunicación oral

Nunha entrevista de traballo e moi importante tanto a comunicación oral como a non verbal.

Mediante a comunicación oral entrevistador e entrevistado daranse a coñecer de forma máis ampla partindo do currículum e da carta de presentación.

Polo tanto vamos analizar dentro da parte oral da entrevista de traballo exemplos de preguntas prototipo a partires dos seguintes contidos:

• Documento con preguntas básicas en toda entrevista de traballo no seguinte enlace.
• Documento con preguntas extra no seguinte enlace.

Fai ti agora un esquema sobre as diferentes preguntas que acabas de leer e selecciona sobre cada unha delas unha resposta prototipo. Comenta esta entrada co esquema que acabas de elaborar.

Visualiza agora o seguinte vídeo relacionado coas preguntas nunha entrevista de traballo.

Podes atopar algún outro vídeo con preguntas trampa nunha entrevista de traballo?.

Asertividade

Pódese definir a asertividade como a habilidade de expresar os nosos desexos dunha maneira amable, franca, directa... coa finalidade de  comunicar as nosas ideas e sentimentos ou defender os nosos intereses sen ferir ou prexudicar a outra parte.
Podemos situar a asertividade nunha posición intermedia entre a agresividade e a pasividade.

Mira o seguinte vídeo sobre o que é a asertividade. Que che parece?

No seguinte enlace podes facer un test para analizar se es unha persoa asertiva ou non. Faino e comenta nesta entrada o que che pareceu.

Vexamos agora un exemplo dunha posible ou non conduta asertiva, agresiva ou pasiva. Estás nun restaurante ceando e cando o camareiro che trae o que pediche daste conta que a copa está sucia con marcas de pintura de beizos doutra persoa. Ti podrías

1. Non decir nada e usar a copa sucia a disgusto.
2. Armar un escándalo no local e dicirlle o camareiro que nunca volverás.
3. Chamar o camareiro e dicirlle que por favor cambie a copa.

Coa seguinte imaxe podes ver os tres puntos principais relacionados coa asertividade.

 
Estilo pasivo    Estilo asertivo   Estilo agresivo

Empatía

Podemos definir a empatía como a capacidade que ten unha persoa de poñerse no lugar doutra e compartir os seus sentimentos. Isto vai permitirnos facer unha escoita activa do noso interlocutor, comprendelo, saber como facerlle preguntas, saber como dicirlle as cousas.

No seguinte vídeo podemos ver o poder da empatía. Que che parece?

Lee agora o contido do seguinte documento e fai un comentario a esta entrada coa túa opinión sobre o mesmo.

Saber preguntar

Preguntar é unha forma de obter información do noso interlocutor pero para iso debemos:

• Saber preguntar elexindo as preguntas adecuadas e as formas e maneiras adecuadas
• Saber cando preguntar elexindo o momento máis adecuado para formular a pregunta

A comunicación oral

As comunicacións poden ser clasificadas en comunicacións:

• Verbais
• Oral
• Escrita
• Non verbais

Nesta ocasión vamos a centrarnos na comunicación oral pero antes vamos a ver unha imaxe representativa de cada un dos tipos de comunicacións.

Oral

Escrita

Non verbal

Que che da a entender cada unha das imaxes?

E toda comunicación oral interveñen como mínimo 2 interlocutores: emisor e receptor. Para que sexa efectiva é tan importante saber transmitir a mensaxe como saber recibila. Por iso vamos a analizar os seguintes aspectos das comunicacións orais:

• Saber escoitar
• Saber falar
• Saber preguntar
• Empatía 
• Asertividade

Saber falar

Para que a nosa comunicación sexa eficaz, temos que ter en conta á hora de falar catro puntos fundamentais:

• Ideas e contido: o contido debe ser claro, enfocado e adecuado ao interlocutor e ao propósito que se persiga. As ideas principais deben captar a atención do interlocutor e cando sexa necesario débense desenvolver con soportes de apoio (diapositivas, vídeos…).
• Organización: as ideas que pretendemos expoñer deben estar ben estruturadas para facilitar a comprensión do noso interlocutor e fomentar unha adecuada retroalimentación.
• Linguaxe: débese usar vocabulario e expresións coidadosamente seleccionadas para producir o adecuado impacto no interlocutor. A mensaxe transmitirase claramente se a selección de palabras é adecuada ás características do noso interlocutor.
• Expresión oral e corporal: o emisor debe controlar a técnica e ofrecer un comportamento non verbal adecuado (mantendo contacto visual co interlocutor, reflectindo unha expresión facial de atención…).

Agora lee o contido do seguinte enlace onde tes unhas técnicas para falar en público e responde a esta entrada comentando que é o mellor que podemos facer antes dunha actuación en público.

Saber escoitar

Trátase dunha habilidade que non só permítenos escoitar o que a persoa está transmitindo, senón que tamén os sentimentos, ideas, pensamentos que hai detrás do que se está a dicir.

No seguinte enlace www.escuchaactiva.com podes atopar máis información referente a saber escoitar, en concreto podes facer o test para averiguar cal é a túa capacidade de escoita activa.

Podes analizar a continuación unha lista de consellos que che poden axudar a manter unha boa actitude de escoita activa.

• Préstalle a máxima atención posible ao teu interlocutor, e evitaas posibles distraccións (como xogar con algún obxecto, mirar continuamente un reloxo…).
• Observa o teu interlocutor para captar a máxima información non verbal posible que che está transmitindo (xestos, posturas…).
• Mostra unha efectiva retroalimentación, é dicir, móstrate interesado na conversa respondendo ao teu interlocutor. Podes usar expresións para incentivar o que está a falar, como “claro”, “xa”, “si”...
• Prepara o terreo antes de que se inicie a comunicación, mentres máis datos se teñan do que se vai a escoitar, máis fácil resultará comprendelo.
• Intenta evitar ideas preconcibidas ou xulgalo, xa que che pode levar a captar mal a mensaxe.
• Intenta non interromper.
• Identifica o punto máis importante ao redor do cal xira o que se di.
• En caso necesario, toma notas ou apuntamentos para lembrar o mencionado.
• Fai preguntas acerca das dúbidas que che deixa a súa exposición.

Comenta esta entrada indicando en que aspectos crees ti que podes mellorar a túa escoita activa e que outros consellos engadirías.

A comunicación

A Comunicación 

O longo de varios días estivemos a ver que é unha comunicación atendendo a:

• Definición da comunicación e da información
• Elementos presentes na comunicación
• Proceso da comunicación
• Barreiras na comunicación
• Erros na comunicación

A escoita activa

A escoita activa permite o receptor facer unha recepción da mensaxe transmitida totalmente efectiva.
Agora vas a profundizar máis neste concepto a partires da seguinte documentación:

• O texto sobre a escoita activa do tema
• Lendo o seguinte enlace e vendo o correspondente vídeo onde hai 10 claves da escoita activa.
• E tamén lendo a seguinte documentación e vídeo sobre saber escoitar.

Erros da comunicación

Facer unha roda de prensa de 2 horas, comunicar mentiras, comunicar en chino cando os receptores non entenden chino, non facer unha escoita activa, son todos erros na comunicación ben na emisión, na recepción ou na transmisión.
Fai un comentario a esta entrada decindo o tipo de erro que son e propón tres situacións novas para que clasifiquen os teus compañeiros.

Proceso de comunicación

O proceso de comunicación está formado por varias fases como podes observar na seguinte imaxe:

Analiza cada unha das fases ou etapas nas que se desenvolve o proceso de comunicación. Crees que falta algunha?
Fai un comentario a esta entrada indicando a URL doutra imaxe que atopes en Internet representativa do proceso de comunicación

Barreiras na comunicacion

No seguinte enlace podes ver algunhas das barreiras de comunicación que se poden dar nun proceso de comunicación. Cales son  diferentes as vistas en clase?. Fai un comentario a esta entrada explicando esas barreiras que son diferentes as vistas en clase?.

Agora analiza o seguinte vídeo

Busca agora ti outro vídeo representativo das barreiras que se poden dar no proceso de comunicación. Fai un comentario a esta entrada aportando a URL do vídeo que atopache.

Definicións

Definicións

Agora debes ti produndizar lendo  a información que podes atopar aqui sobre a definición de comunicación, información e sobre os elementos presentes na comunicación.

Fai un comentario a esta entrada dando a túa opinión particular sobre a comunicación, a información e os elementos presentes na comunicación.